Wczytuję dane...

Złożyłem obietnicę

średnia: 0.0 ocen: 0

27,14 PLN

Cena rynkowa: 36.00 PLN

Produkt dostępny!

12 szt.

Zasoby dotyczące bezpieczeństwa i produktów

Załączniki bezpieczeństwa

Załczniki do produktu

Załączniki dotyczące bezpieczeństwa produktu zawierają informacje o opakowaniu produktu i mogą dostarczać kluczowych informacji dotyczących bezpieczeństwa konkretnego produktu
Informacje o producencie

Informacje o producencie

Informacje dotyczące produktu obejmują adres i powiązane dane producenta produktu.

białe pióro
Osoba odpowiedzialna w UE

Osoba odpowiedzialna w UE

Podmiot gospodarczy z siedzibą w UE zapewniający zgodność produktu z wymaganymi przepisami.

Model: 9788366600126

Kod producenta: 9788366600126

Realizacja zamówienia: 24 godzin

Sprzedanych produktów: 0

EAN: 9788366600126

Wysyłka od: 15.00 PLN

Producent: białe pióro

KUP TERAZ!

„Złożyłem obietnicę” to kontynuacja przygód, pokochanych przez Was bohaterów „Pożegnaj się, Leo” – Roberta Kazara i Kiry. Jest opowieścią o tym, jak dwójka ludzi, z których każdy przeżył swoją osobistą tragedię – odnajduje siebie. Pomagając sobie, wzajemnie łączą się ze sobą w zrozumieniu odnajdując rutynę, której im tak bardzo brakowało. Niczym dwójka rozbitków po przejściach, ze strzępów własnego życia, trwając w tej zwykłości mocą swoich uczuć i pragnień wciąż szukają... Jednak czy to, że odnaleźli siebie, sprawi, że odnajdą spokój i szczęście? Jak to zwykle w życiu bywa, czeka ich wiele wzlotów i upadków. To wszystko można przetrwać jedynie ze wsparciem najbliższych. Czy ich marzenia kiedyś się urzeczywistnią? Czy będzie im dane zaznać szczęścia? W tej części wraz ze zmianą dynamiki i wzrostem napięcia zmienił się też język opisujący świat i emocje bohaterów. Środki literackie tu zastosowane mają przedstawić nie tylko uczucia, ale i aurę – żebyś Ty, drogi czytelniku, mógł również poczuć to wszystko. „(…) Więc mu opowiedziała wszystko. Od jej prośmy o odprowadzenie do domu. Przez wspólne zamieszkanie i słodką normalność. Aż po niespodziewane zaręczyny i jeszcze bardziej zaskakującą ciążę. – No proszę, dwa zranione ptaki uwiły wspólne gniazdo. – Westchnął w końcu. – Wiesz, że muszę to sobie wszystko przemyśleć? – Wiem. Nie łatwo jest się oswoić, co? – Pozwoliła by wtulił się w jej piersi. – Poradzimy sobie. Obiecuję. (…)”